ကၽြန္မရဲ႔ အစ္မ မျဖိဳးေလ သူပို႔ေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ.....
ခံစားခ်က္ျခင္းတုိက္ဆိုင္သြားလို႔ပါ ....
ေမေမ....
သမီး အသက္မၾကီးခ်င္ဘူး ေမေမ
သမီးရဲ့ ၿဖဴစင္ျခင္းေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ စြန္းထငး္
အျပစ္ေတြ မကငး္ေတာ့မွာကုိ
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ.....
အမွားတစ္ခု က်ဳးလြန္မိရင္
ငယ္ငယ္ကလုိ ခြင့္လႊတ္ျခင္း
လြယ္လြယ္နဲ ့ အပ္ႏွင္း မခံရေတာ့မွာကိုလည္း
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ.....
လူမွူဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္ၾကား
သမီး ၀င္တိုးရတဲ့အခါ
မူယာ မာယာမ်ား
ေကာက္က်စ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးနဲ ့ေတြ ့ဆံု
ဒုကၡေတြ ျကံုမွာကိုလည္း
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ......
သမီးရဲ ့ ရိုးသာတဲ့ ေတြးေခၚယူဆခ်က္
လူေတြက စည္းေဘာင္ခတ္လို ့
အေနက်ပ္ ေစမဲ့ အေျခအေန တစ္ခုမွာ
ရင္ဆုိင္ရမွာကိုလညး္
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ.....
ခံစားတတ္တဲ့ ႏွလံုးသား
အခ်စ္ဆိုတာ ရွိလာေတာ့
တစိမ္းသူရဲ ့ ေခၚရာေနာက္
သမီး လိုက္သြားရေတာ့မယ္ဆိုရင္
အခုလုိ တစ္မ္ိုးေအာက္
ေမေမနဲ ့ ႏွစ္ေယာက္အတူ မေနရေတာ့မွာကိုလည္း
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ....
ရက္ေတြေျပာင္း လေတြေဟာငး္လို့
နွစ္ေတြေထာင္းလာတဲ့ အခါ
တစ္ေန ့ေန ့မွာ ေမေမနဲ ့ ခြဲခြာ
တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ရစ္
လမ္းျပၾကယ္မဲ့ ဘ၀မ်ိဳးကိုလည္း
သမီး ေၾကာက္တယ္။
ေမေမ.......
သမီး ေၾကာက္တဲ့ အရာမ်ိဳးေတြနဲ ့
ဘယ္ေတာ့မွာ မျကံုခ်င္မိ
အခုလုိ ျငိမ္းေအးစြာ ရွိေနဖို ့
ျဖစ္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ေလ
အခ်ိန္ေတြကို ဒီတင္ရပ္
သမီး အသက္မၾကီးခ်င္ဘူး ေမေမ။............။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ဒါေပမယ့္ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ အသက္ေတြႀကီးလာၿပီေနာ္။ စြန္းထင္းမႈေတြကုိ ရင့္က်က္မႈေတြနဲ႔ ညီမွ်ေအာင္
ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။
Post a Comment