Tuesday, March 9, 2010

ႏွစ္သက္ေသာကဗ်ာေလးမ်ား

သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔
• ငါ သာလွ်င္ ေတာ္ ၊ သူ မေတာ္ ဟု
လူေတာ္ ထင္ပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
ႂကြားရင္းႏွင့္ နစ္ ၊ ဝါးရင္း နစ္သည့္
နစ္လ်က္ေနပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရ မလဲ ၊၊
• အေကာင္း ဆိုးထင္ ၊ ဆိုး ေကာင္းထင္ ႏွင့္
အထင္လြဲပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
သူ႔ကို ငါညွိဳး ၊ ငါ့ သူညွိဳးႏွင့္
အညွိဳးႀကီးပါ ၊ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါ ဆယ္၍ ရမလဲ ၊၊
• ညည္း၍ မၿပီး ၊ ညဴ မၿပီးဘူး
အၿပီးတကာ ၊ လုပ္နိုင္ပါမွ
ေတာ္ရာေရာက္လိမ့္ ေနာင္အဖို႔ ၊၊
နိုးၾက ထၾက ျမန္မာတို႔ ၊၊
သားေျမးတို႔တြက္ ႀကိဳးစားစို႔ ၊၊ ၊
( မင္းသုဝဏ္ )
---------------------------------------------------------------
ေခါင္းစဥ္ေမ့ေနပါသည္
ေရႊဂုဏ္ေငြဂုဏ္ ရာထူးဂုဏ္သည္
လူ႕ဘံုေလာက အကာမွ်တည့္
သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴက
ခြါယူ၍ရ၊ ကြာ၍က်။
ရိုးဂုဏ္ေျဖာင့္ဂုဏ္
ယဥ္ေက်းဂုဏ္သည္
လူ႕ဘံုေလာက ႏွစ္သာရတည့္
သူကျငဴစူ မၾကည္ျဖဴလည္း
ခြြါယူမရ ၊ ကြာမက်။
(ေဇာ္ဂ်ီ)
------------------------------------------------------------------
ရုရွားစာေရးဆရာၾကီး ေတာ္စတြိဳင္းအား ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳထားေသာကဗ်ာပါ...
သူ
လူသားေကာင္းက်ိဳး၊ သူေမွ်ာ္ကိုး၍
ၾကိဳးစားသမႈ၊ စာေပျပဳသည္
ေရႊမႈ ေငြမႈ သူမရႈ။

စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဂုဏ္ရွိန္၀ါကုိ
ေကာင္းစြာထင္ထင္၊ အျပစ္ျမင္၍
သူလွ်င္မမႈ လ်စ္လ်ဴျပဳ။

လူသားကမာၻ၊ လူ႕ရပ္ရြာ၀ယ္
ေမတၱာသည္သာ၊ ခိုလံႈရာဟု
သူ႕မွာျမင္သိ ခံစားမိ။

အို-ရႈစမ္းပါ
“ငါ့မွာအစာ၊ ၀တ္စရာတို႕
ေပါကာမ်ားကာ၊ ရွိေနပါလည္း
သူ႕မွာမဲ့လ်င္း၊ စား၀တ္ကင္းေသာ္
ရင္တြင္းငါ့တြင္၊ ဘယ္မွာရႊင္လိမ့္”
သုိ႕လွ်င္ေတြးရႈ၊ စာနာမႈျဖင့္
လူထုၾကား၀ယ္၊ စည္းစိမ္ပယ္၍
လယ္ယာလုပ္သား၊ ဆင္းရဲသားႏွင့္
တသားတည္းသာ၊ ေနထုိင္ပါ၍
ေမတၱာပြားမႈ၊ သူက်ိဳးျပဳေသာ္
သူ႕ကိုစာဆုိ၊ ျမတ္ႏိုးပို၍
ၾကည္ညိဳ ရွိခိုးမိပါသည္တကား။
(မင္းယုေ၀)

No comments: