ကဗ်ာေလးေတြကို ပို႔ေပးတဲ့ သံုးခြင့္ေပးတဲ့ အကို ေကာင္းကင္ကို ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
ေမေမ စန္တာကေလာ့စ္ (by ေကာင္းကင္ကို)
ငယ္ဘဝရဲ ႔ပ်ားရည္တစက္
တခုေသာ ခရစ္စမတ္မနက္မွာ
က်ေနာ္ ေစာေစာအႏိုး
ေျခရင္းမွာ လက္ေဆာင္ မေတြ ့လို ့ အိပ္မက္ေလးအက်ိဳး
ေစ်းကျပန္လာတဲ့ ေမေမက
တိုးတိုးေလးေခ်ာ့ျပီး ျပန္အိပ္ခုိင္းတယ္။
စန္တာကေလာ့စ္ ေနာက္က်ေနတာ ျဖစ္မွာပါတဲ့
ဒီလိုနဲ ့က်ေနာ္ မ်က္လံုးေလးျပန္မွိတ္
စိတ္ကေတာ့
ေမေမ အရုပ္တရုပ္ကုိ တိတ္တိတ္ေလး လာထားသြားတာ သိလိုက္တယ္။
ေၾသာ္
ကေလးဘဝတုန္းက ကေလးလိုေပ်ာ္ႏုိင္ေအာင္ ေမေမက ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။
လူၾကီးဘဝက် လူၾကီးလိုေပ်ာ္ေအာင္ ၾကိတ္မွိတ္ဖန္တီးယူေနရတယ္။
ေမေမေရ
ခရစ္စမတ္က သေဘာၤတစီးဆိုရင္
သားတုိ ့က တႏွစ္မွတခါ ကမ္းကပ္ခြင့္ရတတ္တဲ့ သေဘာၤသားေလးေတြပါ။
အခုေတာ့
စန္တာကေလာ့စ္ တကယ္မရွိမွန္းလည္း သိျပီ။
ခရစ္စမတ္ကာလဆိုတာ ႏွစ္သစ္မွာ တႏွစ္ပတ္လံုး အလုပ္လုပ္ဖုိ ့
ခဏအားျဖည့္ခြင့္ျပဳထားတဲ့ အခ်ိန္ဇယားေလးတခုမွန္းလည္းသိျပီ
ေမေမေရ…တခါတခါ
သိျခင္းက အရိပ္ကို မေပးစြမ္းဘူး
အမွန္တရားက ေမတၱာလိုမေအးခ်မ္းဘူး
ေမေမေရ
ခရစၥမတ္မွာေပ်ာ္ဖို ့…တြက္ခ်က္ေနရတဲ့သား
စားပြဲေပၚမ်က္ႏွာအပ္လုိ ့မ်က္လံုးေလးကုိ အမွိတ္
ေမာပန္းေနတဲ့စိတ္ထဲ
ခြန္အားေတြ တိတ္တိတ္ကေလး လာထည့္ေပးပါ။
ေကာင္းကင္ကို
No comments:
Post a Comment